Home ] Up ] 14ο τεύχος ] [ 15ο τεύχος ] 16ο τεύχος ]

ΣΤΟ 15ο ΤΕΥΧΟΣ

  • “Άνοιξη-Καλοκαίρι”

  • “Στη μητέρα μας”

  • “Πρόγραμμα Kids 2 talk”

  • “Οι φτερωτοί μας φίλοι”

  • “Αλ. Παπαδιαμάντης-Όνειρο στο κύμα”

  • “Το περιβάλον κι εμείς”

  • “Πάσχα στο χωριό μας”

  • “Του Μακρυγιάννη”

  • “Σελίδες στα Αγγλικά”

  • “Παιδί και τηλεόραση”

  • “Ημέρα θεάτρου”

  • “Ναι στη συζήτηση”

  • “Ποιήματα-Παραμύθια”

  • Φωτορεπορτάζ

ΜΑΡΤΗΣ

Τον  Μάρτη έχουμε την αρχή της άνοιξης, γι’αυτό στην Ήπειρο ο μήνας αυτός λέγε-ται  και Ανοιξιάτης.  Στις 21 του Μάρτη έχουμε εαρινή ισημερία.  Στον τόπο μας ο ερχομός της άνοιξης συνδέεται με την επιστροφή των χελιδονιών.  Έτσι την 1η Μάρτη τα  παιδιά παλιότερα γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι μ’ένα ξύλινο χελιδόνι στολισμένο και τραγουδούσαν τα χελιδονίσματα.

Ήρθε, ήρθε η χελιδόνα

      ήρθε κι άλλη μελιδόνα

      κάθισε και λάλησε

      και γλυκά κελάηδησε.

      Μάρτη, Μάρτη μου καλέ

      και Φλεβάρη μου μικρέ

      και άν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις

      καλοκαίρι θα μυρίσεις

      κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις

      πάλιν άνοιξη θ’ανθίσεις.

Αρμέλα Κουμρίγια ΣΤ1

Θάλασσα επέρασα,

      τη στεριά δεν ξέχασα

      κύματα κι αν έσπειρα,

      έσπειρα, κονόμησα.

      Έφυγα κι άφηκα σύκα

και σταυρόν και θυμωνίτσα.

      Κι ήρθα τώρα κι ηύρα φύτρα

κι ηύρα χόρτα, σπάρτα, βλήτα

      φύτρα, φύτρα, φύτρα, φύτρα.

     

Η λέξη φύτρα λειτουργεί σαν ξόρκι.  Με την επανάληψή της ήθελαν να προκαλέσουν βλάστηση.                               (Λαογραφικά) Δ2

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

9 ΜΑΪΟΥ - ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη είναι μια μέρα αφιερωμένη στη μάνα, σ’ εκείνη που μας έφερε στη ζωή. Για να καταλάβουμε την αξία της αρκεί να διαβάσουμε την εξής ιστορία:

“Κάποτε συνομιλούσε ένας άγγελος κι ένας άνθρωπος και είπε κάποια στιγμή ο άγγελος:

-Εμείς στον ουρανό έχουμε τ’ αγγελικά, τα Χερουβίμ και τα Σεραφείμ, ενώ εσείς δεν έχετε αγγέλους στη γη. Τότε ο άνθρωπος έδωσε την εξής απάντηση:

-Πώς δεν έχουμε κι εμείς αγγέλους. “Έχουμε τις μητέρες!!!                   

 Κων/να Δαλαμήτρα Δ2

 

ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΜΑ

Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά

λέξη ιερή μα και γλυκιά

δίνεις ζωή, δίνεις χαρά

κι έχεις για όλους μια ζεστή αγκαλιά.

 

Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά

όλα εμείς τα μικρά παιδιά

θέλουμε να είσαι πάντα καλά

και σου ευχόμαστε χρόνια πολλά!!

          Οι μαθητές του Β1

Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Παίρνουμε το Μ απ’ το Μέλι

παίρνουμε το  Η απ’ τον Ήλιο

παίρνουμε το  Τ απ’ το Τραγούδι

παίρνουμε το  Ε απ’ το Ευχαριστώ

παίρνουμε το  Ρ απ’ το Ρόδο

παίρνουμε το  Α απ’ την Αγάπη!!

         Μαρία Μπαλάφα Δ1

 

20 ΜΑΡΤΙΟΥ-ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

  Η 20η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για παιδιά και νέους. Για να τιμήσουμε αυτήν την ημέρα εμείς οι μαθητές του Δ2 γράψαμε, σκηνοθετήσαμε και ανεβάσαμε θεατρικές παραστάσεις που σχετίζονται με παραμύθια που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε. Είχαν όμως κάτι ιδιαίτερο: ήταν παραμύθια από την ανάποδη. Έτσι η Κοκκινοσκουφίτσα γίνεται η κακιά του παραμυθιού ενώ ο λύκος είναι ένα καλό πλάσμα. Το μυρμήγκι γίνεται ο τεμπέλης της παρέας ενώ ο τζίτζικας ο εργατικός.

  Ευχαριστούμε πολύ τους δασκάλους που μας έδωσαν τη δυνατότητα να δείξουμε τις “υποκριτικές” μας δυνατότητες, αλλά και τους μαθητές των άλλων τάξεων που μας ενθάρρυναν με το χειροκρότημά τους. Ελπίζουμε να διασκέδασαν όλοι όπως εμείς.

Βασίλης Σαμαράς  Δ2

ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΦΤΕΡΩΤΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ

Η ζωή των ανθρώπων είναι συνδεδεμένη με τη ζωή των πουλιών, χιλιάδες χρόνια τώρα, όπως το αποδεικνύουν και μερικοί πανάρχαιοι μύθοι. Τα πουλιά κυριαρχούν σαν θέμα στα δημοτικά και σύγχρονα τραγούδια, στη ζωγραφική, στην ποίηση και αλλού.

Γι’ αυτό η Δ΄ τάξη φέτος στα πλαίσια της Ευέλικτης ζώνης, αποφάσισε να μελετήσει καλύτερα τα πουλιά, να γνωρίσει τα χαρακτηριστικά τους, τον τρόπο που ζουν, τρέφονται, χτίζουν τις φωλιές τους, από ποιους κινδύνους απειλούνται ...

Τίτλος του προγράμματος είναι “Μελετώντας τους φτερωτούς μας φίλους” και σκοπός του είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών για υιοθέτηση οικολογικής συμπεριφοράς, ο προβληματισμός τους για τους κινδύνους που απειλούν τα πουλιά, η καλλιέργειας κριτικής σκέψης και υπευθυνότητας.

Πιστεύουμε ότι με την ολοκλήρωσή του τα παιδιά θα γίνουν πράγματι πιο ευαίσθητα σε ό,τι έχει σχέση με αυτά.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ- ΦΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ

  • Κάνει την αθώα περιστερά.  : Παριστάνει ότι δεν φταίει.

  • Και του πουλιού το γάλα. : Aφθονία φαγητών και ποτών.

  • Πιάνει πουλιά στον αέρα. : Είναι πολύ έξυπνος.

  • Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. : Ακόμα και ένας έξυπνος μπορεί να  πάθει ζημιά.

  • Τρία πουλάκια κάθονται. : Για κάποιον που αδιαφορεί για ότι συμβαίνει γύρω του                                              

  • Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη.  : Μια μόνο πράξη  δε φτάνει για να γίνουν σημαντικές αλλαγές.

  •  Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.  : Οι κακοί βοηθούν ο ένας τον άλλο.

  •  Μου στοίχισε ο κούκος αηδόνι. : Το αγόρασα πολύ ακριβά.

          

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ KIDS 2 TALK

Η Β΄ τάξη του σχολείου μας ολοκλήρωσε κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς 2009-10 το πρόγραμμα Kids 2 talk.

Το πρόγραμμα αυτό ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε με τη συνεργασία του Γραφείου Κινητικότητας και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων της Δ/θμιας Εκπ/σης και με υπεύθυνες την κ. Σοφία Αργυροπούλου και κ. Ελένη Φιλιππά.

Στόχος του προγράμματος ήταν η ευαισθητοποίηση των παιδιών πρώτης σχολικής ηλικίας στην εκμάθηση ξένων γλωσσών, φέρνοντάς τα σε επαφή με τις ευρωπαϊκές γλώσσες.

Αυτό επιτεύχθηκε με βιβλία, εικόνες και κυρίως με οπτικοακουστικά παιχνίδια.

Η επιτυχημένη συνεργασία και ολοκλήρωση του προγράμματος έκλεισε με την προσφορά παιχνιδιών από το Γραφείο Κινητικότητας και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων στο σχολείο μας.

Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί με τον τίτλο Kids 2 Write.

ΧΑΛΒΑΣ ΜΕ ΣΙΜΙΓΔΑΛΙ

Υλικά

1 ποτήρι λάδι

2 ποτήρια σιμιγδάλι χοντρό

3 ποτήρια ζάχαρη

4 ποτήρια νερό

Εκτέλεση

Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το λάδι να ζεσταθεί. Προσθέτουμε το σιμιγδάλι να καβουρδιστεί ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα.  Η κατσαρόλα δεν πρέπει να είναι σκεπασμένη.  Το καβουρδίζουμε αρκετά. Βάζουμε το νερό με τη ζάχαρη σε μια κατσαρόλα μέχρι να κάψει και να λιώσει. Όταν καβουρδιστεί το σιμιγδάλι το περιχύνουμε μονομιάς με τη λιωμένη ζάχαρη. Ανακατεύουμε, σβήνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα την κατσαρόλα και κλείνουμε το καπάκι. Αφήνουμε την κατσαρόλα πάνω στη σβησμένη φωτιά μέχρι να σταματήσει ο κοχλασμός. Τον σερβίρουμε κρύο.

ΕΛΑΙΟΨΩΜΟ

Υλικά

1 κούπα του τσαγιού ελαιόλαδο

2,5 κούπες του τσαγιού νερό

100 γρ. μαγιά μπύρας

1 κούπα ελιές ψιλοκομμένες

λίγο αλάτι

5 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Εκτέλεση

Σε μια λεκάνη βάζουμε ζεστό νερό, λιώνουμε τη μαγιά, προσθέτουμε το λάδι, το αλάτι και σιγά-σιγά ρίχνουμε το αλεύρι.  Ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη.  Προσθέτουμε τις ψιλοκομμένες ελιές και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει μια κανονική ζύμη.  Ύστερα το βάζουμε σ’ένα ταψί και το αφήνουμε να φουσκώσει. Αργότερα το ψήνουμε στους 200 βαθμούς.  Το σερβίρουμε και ζεστό και κρύο.

Τμήμα Δ2

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου του 1851.

Με δυσκολία θα τελειώσει το σχολείο, κι αμέσως μετά, το 1872, θα φύγει για το

Αγιον Όρος όπου έμεινε λίγους μόνο μήνες.

Με την επιστροφή του, γράφεται στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σταμάτησε όμως τις σπουδές του. Μόνος του θα μάθει αγγλικά και γαλλικά στα πρώτα χρόνια των σπουδών του. Ο εξάδελφός του, λογοτέχνης  Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, τον φέρνει σε επαφή με λογοτεχνικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους της εποχής κι ο Παπαδιαμάντης θ’ αρχίσει να βλέπει τα έργα του να δημοσιεύονται. Γράφει θρησκευτικά ποιήματα και πολλά διηγήματα, ενώ συνεργάζεται  με περιοδικά και εφημερίδες.

Όμως αυτό δεν συγκινεί τον μοναχικό και ταπεινό Παπαδιαμάντη. Οι μόνες ώρες που φαίνεται να χαίρεται στην Αθήνα είναι εκείνες που περνάει με τους απλούς καθημερινούς λαϊκούς ανθρώπους κι εκείνες που ψάλλει στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι.

Χωρίς κανέναν οικονομικό πόρο θα επιστρέψει στη Σκιάθο, όπου άρρωστος, θα αφεθεί για λίγο στις φροντίδες των αδελφών του.

Έτσι ο  «Κοσμοκαλόγερος της Ελληνικής λογοτεχνίας», όπως ονομάστηκε πέθανε στις 3 Ιανουαρίου του 1911.

Μερικά από τα σπουδαία του έργα είναι :Τα Χριστουγεννιάτικα διηγήματα, Στο Χριστό στο Κάστρο, τα Πασχαλινά, ο Λαμπριάτικος ψάλτης,  Χωρίς στεφάνι, η Φόνισσα και η Γυφτοπούλα

Γιώργος Δινόκας Δ1 & Στεργιανή Μπέη Ε΄

 

ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον εις τα όρη. Δεκαοκτώ ετών, και δεν ήξευρα ακόμη άλφα. Χωρίς να το ηξεύρω, ήμην ευτυχής. Την τελευταίαν φοράν οπού εγεύθην την ευτυχίαν ήτον το θέρος εκείνο του έτους 187... Ήμην ωραίος έφηβος, κ’ εγύμναζα το ευλύγιστον, υψηλόν ανάστημά μου ανά τους βράχους και τα βουνά.

Τον χειμώνα που ήρχισ’ ευθύς κατόπιν μ’ επήρε πλησίον του ο γηραιός πάτερ Σισώης, ή Σισώνης, καθώς τον ωνόμαζον οι χωρικοί μας, και μ’ έμαθε γράμματα. Ήτον πρώην διδάσκαλος, και μέχρι τέλους τον προσηγόρευον όλοι εις την κλητικήν «δάσκαλε». Εις τους χρόνους της Επαναστάσεως ήτον μοναχός και διάκονος. Είτα ηγάπησε μίαν Τουρκοπούλαν, καθώς έλεγαν, την έκλεψεν, από ένα χαρέμι της Σμύρνης, την εβάπτισε και την ενυμφεύθη.

Ευθύς μετά την αποκατάστασιν των πραγμάτων, επί Καποδίστρια κυβερνήτου, εδίδασκεν εις διάφορα σχολεία ανά την Ελλάδα, και είχεν ου μικράν φήμην, υπό το όνομα «ο Σωτηράκης ο δάσκαλος».

Αργότερα, αφού εξησφάλισε την οικογένειάν του, ενθυμήθη την παλαιάν υποχρέωσίν του, εφόρεσε και πάλιν τα ράσα, ως απλούς μοναχός την φοράν ταύτην, κωλυόμενος να ιερατεύει κ’ εγκατεβίωσεν εν μετανοία, εις το Κοινόβιον του Ευαγγελισμού.

Αφού έμαθα τα πρώτα γράμματα πλησίον του γηραιού Σισώη, εστάλην ως υπότροφος της Μονής εις τινα κατ’ επαρχίαν ιερατικήν σχολήν, όπου κατετάχθην αμέσως εις την ανωτέραν τάξιν, είτα εις την εν Αθήναις Ριζάρειον. Τέλος, αρχίσας τας σπουδάς μου σχεδόν εικοσαετής, εξήλθα τριακοντούτης απ’ το Πανεπιστήμιον, εξήλθα δικηγόρος με δίπλωμα προλύτου...

Η τελευταία χρονιά που ήμην ακόμη φυσικός άνθρωπος ήτον το θέρος εκείνο του έτους 187... Ήμην ωραίος έφηβος, καστανόμαλλος βοσκός, κ’ έβοσκα τας αίγας της Μονής του Ευαγγελισμού εις τα παραθαλάσσια…

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΜΕ ΜΗΝΕΣ

Θύμωσε ο Φλεβαράκης, πλάκωσε ο χιονάκης.

Απρίλης φέρνει τη δροσιά, φέρνει και τα λουλούδια.

Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας

Διονύσης Δαλαμήτρας Γ΄

 

ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ

Ένα πλατύ, παχύ σεντόνι

σκεπάζει κάμπους και βουνά,

μα ποτέ του τα νερά!

                                          Τι είναι;

Σ’ όλον τον κόσμο τρέχουν,

αλλά πόδια δεν έχουν!

                                          Τι είναι;

Γιώργος Παπαστεργίου Δ1

(χιόνι, τα νέα)

ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ

Γυρίζει και γυρίζει

και στη γωνιά καθίζει.

Τι είναι;

 

Κεφαλή έχω το βουνό

και τα πόδια στο γυαλό.

Τι είναι

 

Ποτέ μου δε μιλώ

κι όμως τόσα λέω.

τι είναι;

 

 

Ραφαήλ Μπαλάφας Δ2

ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ

  Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή των ορθοδόξων χριστιανών. Για εμάς τους Έλληνες Ορθόδοξους χριστιανούς η Ανάσταση αποτελεί τη μεγαλύτερη γιορτή, μεγαλύτερη και από τα Χριστούγεννα.  Για την ημέρα του Πάσχα χρησιμοποιούμε και τη λέξη Λαμπρή.

  Πολλά είναι τα έθιμα και οι παραδόσεις οι οποίες αναβιώνουν τη Μεγάλη Εβδομάδα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Έτσι και στο χωριό μας  στην Καρίτσα.

  Τη Μ. Πέμπτη, οι νοικοκυρές ετοιμάζουν τα τσουρέκια και βάφουν τα κόκκινα αυγά. Το αυγό συμβολίζει την ανανέωση της ζωής και το κόκκινο χρώμα το αίμα του Χριστού. Συνηθίζουν  οι νοικοκυρές να τοποθετούν το πρώτο κόκκινο αυγό στο εικονοστάσι του σπιτιού για να ξορκίζουν το κακό.  Οι κτηνοτρόφοι σημαδεύουν το κεφάλι και την πλάτη μικρών αρνιών με την κόκκινη μπογιά από το βάψιμο των αυγών.

  Τη Μ. Παρασκευή, οι νοικοκυρές δεν κάνουν δουλειές του σπιτιού αποφεύγοντας ακόμη και να κάνουν φαγητό.  Είναι ημέρα πένθους.  Οι γυναίκες πηγαίνουν λουλούδια στην εκκλησία για να στολίσουν τον Επιτάφιο.  Τα μεγάλα κορίτσια ντύνονται στα μαύρα, γίνονται δηλαδή μυροφόρες, και όταν πάμε να προσκυνήσουμε μας ρίχνουν μύρο. Το βράδυ πηγαίνουμε στην εκκλησία με απλές λαμπάδες για να κάνουμε την περιφορά του Επιταφίου.

  Το Μ. Σάββατο, οι γυναίκες αρχίζουν τις ετοιμασίες για το γιορτινό τραπέζι της Ανάστασης.  Ετοιμάζουν τη μαγειρίτσα, κάνουν γιαούρτι και περιμένουν όλοι να έρθει το βράδυ.  Στις 11 το βράδυ η καμπάνα μας καλεί στην εκκλησία και πηγαίνουμε φορώντας τα καλά μας ρούχα και κρατώντας τη λαμπάδα για να πάρουμε το Άγιο Φως. Όταν ο ιερέας ψάλλει το Χριστός Ανέστη, χτυπάει η καμπάνα χαρμόσυνα και όλοι λέμε «Χριστός Ανέστη», «Αληθώς Ανέστη». Όταν γυρίζουμε στο σπίτι με το Άγιο Φως, η νοικοκυρά κάνει ένα σταυρό στο ανώφλι της εξώπορτας τρεις φορές για καλή τύχη, πηγαίνει με το Άγιο Φως σε όλο το σπίτι και ανάβει το καντήλι.

  Την Κυριακή του Πάσχα ψήνουμε το αρνί, τσουγκρίζουμε κόκκινα αυγά, τραγουδάμε και χορεύουμε. Πηγαίνουμε τις κουλούρες στις νονές μας και κάνουμε βόλτες.

  Έτσι περνάμε το Πάσχα στην Καρίτσα.

          Οι μαθητές του Δ1

 

Η ΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ

Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μέρα.

Μεγάλη Τρίτη, μεγάλη κρίση.

Μεγάλη Τετάρτη, μεγάλο σκοτάδι.

Μεγάλη Πέμπτη, δάκρυ πέφτει.

Μεγάλη Παρασκευή, θλίψη πολύ.

Μεγάλο Σάββατο, χαρές γιομάτο.

Μεγάλη λαμπρή, χάσκα, μούσκα,

αυγό κι αρνί!!

     Διονυσία Δαλαμήτρα Δ1

ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟΣ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ

Ήταν ένα μικρό παιδί ο Πέτρος. Του άρεσαν τα ταξίδια. Μικρός έπαιζε με το νερό ρίχνοντας φύλλα. Μεγαλώνοντας έφτιαχνε καραβάκια από χαρτί, ξύλο, πανί. Δεν του άρεσε καθόλου το διάβασμα. Ο θείος του ήταν ναυτικός. Ο Πέτρος ήθελε πολύ να ταξιδεύει.

Ο θείος του είχε τάξει ένα δώρο να του στείλει και το περίμενε πώς και πώς. Όταν ο ταχυδρόμος χτύπησε την πόρτα είδε ένα βιβλίο. Εγώ θέλω να γίνω εξερευνητής, όχι βιβλιοφάγος.

Κάποια μέρα όμως έπεσε η μπάλα πάνω στο βιβλίο και από τότε ο Πέτρος άρχισε να το διαβάζει και έγινε βιβλιοφάγος.

Διονύσιος Μπούσιας Β2

ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΖΩΟ

Το αγαπημένο μου ζώο είναι ο παπαγάλος, όμως δεν έχω.

Αν είχα θα ήθελα να ήταν ήρεμος, όμορφος και να μιλάει. Θα του έβγαζα το όνομα “Ρόντι”. Το χρώμα του να ήταν πράσινο, κόκκινο και μπλε.

Θα ήθελα να μιλάμε μαζί, να παίζουμε...

Πιστεύω να μου τον αγοράσουν ο μπαμπάς και η μαμά στα γενέθλιά μου. Όταν θα μου τον πάρουν θα νιώθω πολύ χαρούμενη κι ο παπαγάλος το ίδιο.

Ανίλα Κουμρίγια Γ΄

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ             

Η τηλεόραση είναι ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης που σου προσφέρει ενημέρωση, ψυχαγωγία, αλλά και διασκέδαση. Η  τηλεόραση έχει τα υπέρ και τα κατά.

Τα υπέρ της είναι:

            ·Υπάρχουν ενημερωτικές εκπομπές όπως οι ειδήσεις, που σε πληροφορούν για το τι συμβαίνει, όχι μόνο στη χώρα σου αλλά και σε όλο τον κόσμο. Σου προσφέρει πληροφορίες για την επικαιρότητα και τον καιρό.

            ·Ψυχαγωγικές εκπομπές όπως τα τηλεπαιχνίδια που περιέχουν παιχνίδια στα οποία μπορείς να λάβεις μέρος και μέσω τηλεφώνου.

            ·Με κάποια άλλα προγράμματα έχεις τη δυνατότητα να διασκεδάσεις με μουσική και ορισμένα βίντεο, καθημερινές σειρές, ντοκιμαντέρ, ταινίες για μικρούς και μεγάλους

Τα κατά της μικρής οθόνης είναι:

      ·Ότι υπάρχει και η κακή ειδησιογραφία με ανήθικα θέματα αλλά και ακατάλληλα προγράμματα.

      ·Εικόνες που πολλές φορές σοκάρουν, όπως σκηνές βίας.

Παρόλο αυτά η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να προβάλλονται περισσότερες εκπομπές που ενδιαφέρουν και πληροφορούν τους νέους, για παράδειγμα τον επαγγελματικό προσανατολισμό, τα μέτρα προφύλαξης από διάφορες κακές σχέσεις, εκπομπές για την υγεία, το περιβάλλον και  γενικώς πιο σωστή ενημέρωση.

Τάσος Χαρέλας ΣΤ2

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

“ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΠΑΙΔΙΑ”

Τα πλαστικά τα σκουπιδάκια

κάνουν να εξαφανιστούν

 πολλά χρονάκια!!

 

Αντιθέτως τα γυαλάκια

βάζουν φωτιά στα χορταράκια!!

 

Το χαρτάκι το λευκό

εξαφανίζει ένα δέντρο πολύ ψηλό!!

 

Αν ανακυκλωθούν αυτά

όλα στον κόσμο θα είναι καθαρά!!

     Σοφία Φόλιου Ε΄

«ΖΩα ΥΠΟ εξαφΑνιση – ΚΑΡΕΤΑ ΚΑΡΕΤΑ»

Όλοι ξέρουμε πως υπάρχουν ζώα τα οποία είναι είδη προς  εξαφάνιση. Ένα απ’ αυτά είναι η θαλάσσια χελώνα καρέτα - καρέτα.

Η μητέρα θαλάσσια χελώνα αντιμετωπίζει πολλούς θανάσιμους κινδύνους στον ωκεανό μέχρι τον προορισμό της,  την παραλία. Περνάει ανάμεσα από καρχαρίες , φάλαινες, θαλάσσια φίδια κ.ά… Αν καταφέρει να επιβιώσει βγαίνει στην παραλία, γεννάει τα αυγά της, τα σκεπάζει με άμμο και γυρίζει στον ωκεανό με την ελπίδα πως μια μέρα θα δει τα μικρά της να έρχονται σ’ αυτή. 

Εκτός από τους φυσικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει υπάρχουν και ανθρώπινες αιτίες οι οποίες κάνουν τις θαλάσσιες χελώνες να λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα.  Καμιά φορά εμείς οι άνθρωποι πετάμε πλαστικές σακούλες στη θάλασσα, τις οποίες οι χελώνες νομίζουν για μέδουσες, δηλαδή το  αγαπημένο τους γεύμα. Οι ψαράδες πιάνουν στα δίχτυα τους την καρέτα – καρέτα και αυτή χάνει τη ζωή της  από ασφυξία.

Αν δεν θέλουμε στο μέλλον να βλέπουμε κάποια ζώα μόνο από τις φωτογραφίες τους ας κάνουμε κάτι !!!!!                                            Κατερίνα Ξηρομερίτη Δ2

ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ

Ο Μακρυγιάννηςε ίναι αναμφισβήτητα μια ιστορική φυσιογνωμία του Αγώνα του ”21,  όχι μόνο για την προσφορά του στην επανάσταση, αλλά και για τα όσα μας δίδαξε μέσα από τα απομνημονεύματά του, τα οποία  σήμερα είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. 

   Κι αυτό γιατί με το δικό του μοναδικό τρόπο περιγράφει τις αρετές και τα προτερήματα του Έλληνα, αλλά και τις αδυναμίες του και τα ελαττώματά του.

  Οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του Σχολείου μας με τη βοήθεια των δασκάλων τους,  παρουσίασαν μια καταπληκτική παράσταση αφιερωμένη στον Μακρυγιάννη στα πλαίσια της γιορτής της 25ης Μαρτίου.

   Μετά από αρκετή προετοιμασία,  το αποτέλεσμα ήταν η παρουσίαση ενος θεατρικού που δίδασκε αλλά και γοήτευε.

   Μεγάλη βοήθεια πρόσφεραν οι μαθητές και οι δασκάλες της Β΄ τάξης που παρουσίασαν χορευτικά, οι μαθητές και η δασκάλα της Ε΄ τάξης, που βοήθησαν στη χορωδία, ο γυμναστής του σχολείου, αλλά και οι άλλοι εκπαιδευτικοί και μαθητές του σχολείου που κλήθηκαν να βοηθήσουν.

  Ας τους καμαρώσουμε όλους.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΑ ......ΑΓΓΛΙΚΑ

Caretta-Caretta or Sea Turtle

A Sea Turtle lives a hundred years. It weighs 90 – 100 kilos.  The colour of its shell is red-brown. It travels to the beaches of Zakynthos, Crete, Kefalonia, Rhodes and Peloponnesus. It lays about 80-115 eggs. A baby sea turtle comes out of the egg at night or very early in the morning.

A baby sea turtle runs to the sea.

Tasos Patris     Δ2

 

 

What happens to the glass we put in the glass bank?

The bottles and jars are collected from the glass banks by lorries.  The bottles and jars arrive at the factory from the glass bank where they are crushed and cleaned. Non-glass items are thrown out. The crushed glass is called cullet. High temperatures in the furnace melt the glass. Using old glass in the furnace saves energy. The melted glass is made into new bottles and jars.  The new bottles and jars are checked for faults. The bottles and jars are then sent to be filled.  When the bottles and jars have been filled, they are sent to the shops to be sold. We buy the new bottles and jars from the shop and take them back to the glass bank. The cycle begins again.

Helen Zarkanela E’

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΛΥΝΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

   Το περιστατικό που θα σας διηγηθώ συνέβη πέρυσι στα γενέθλια του μικρού μου αδερφού του Γιώργου. Στην οικογενειακή αυτή συγκέντρωση με αφορμή τα γενέθλια του Γιώργου ήρθαν όλοι: οι παππούδες και οι γιαγιάδες, τα αδέρφια της μητέρας μου, ο αδερφός του πατέρα μου και τα ξαδέρφια μου.

   Η γιορτή εξελισσόταν πολύ καλά και επικρατούσε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα.  Εγώ που μονοπωλούσα το ενδιαφέρον και την αγάπη των γονέων μου αλλά και των συγγενών μου, ζήλεψα! Όλοι ασχολούνταν με το μικρό μου αδερφό, έλεγαν πόσα τραγουδάκια έμαθε στον παιδικό σταθμό… Όλα αυτά με πείραζαν αφάνταστα αλλά κρατιόμουν και δεν έδειχνα το συναισθήματά μου.

   Μετά από αρκετή ώρα η μαμά έφερε την τούρτα:  ένα μεγάλο γήπεδο ποδοσφαίρου που στη μέση  έγραφε: «Χρόνια πολλά Γιώργο».

Τότε  τρελάθηκα, δεν άντεξα και πήγα κοντά στην τούρτα και με μια δυνατή κίνηση την έριξα κάτω.  Για λίγο όλοι πάγωσαν, δεν πίστευαν αυτό που έκανα.  Ο μικρός άρχισε να κλαίει, οι παππούδες να με μαλώνουν.  Οι γονείς μου όμως έμειναν ψύχραιμοι.

   Με αγκάλιασαν και αφού ο μπαμπάς με πήρε αγκαλιά πήγαμε στο δωμάτιό μου, αφήνοντας , τους συγγενείς μας  μόνος τους.  Εκεί συζητήσαμε ήρεμα και μου εξήγησαν  πως η ύπαρξη του αδερφού μου δε θα επηρέαζε την  αγάπη τους απέναντι μου .  Μου έδωσαν να καταλάβω πως ο Γιώργος είναι μικρός και για αυτό χρειάζεται να ασχολούνται λίγο περισσότερο, επειδή κάποια  πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει μόνος του.

   Τότε κατάλαβα πως έκανα ένα μεγάλο λάθος: ν’ αμφισβητήσω την αγάπη των γονιών μου. Μετά από αυτή την συζήτηση  πήγαμε πάλι στο σαλόνι όπου όλοι περίμεναν με αγωνία να μάθουν τι είχε συμβεί και γιατί αντέδρασα έτσι.

Τότε ο πατέρας μου τους εξήγησε πώς σκεφτόμουν και πως όλα πια ξεκαθάρισαν.  Έτσι όλοι μ’ αγκάλιασαν, ακόμη και ο αδερφούλης μου, παρόλο που του χάλασα τα γενέθλιά του.

   Τελικά, αφού ηρέμησαν τα πράγματα η μαμά μου έβαλε τα τρία κεράκια πάνω σ’ ένα κέικ και ο Γιώργος τα έσβησε με την βοήθειά μου.  Μετά βάλαμε μουσική, χορέψαμε, διασκεδάσαμε και φάγαμε τα υπέροχα εδέσματα της μητέρας μου.  Βέβαια το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε άμεσα επειδή προηγήθηκε η συζήτηση με τους γονείς μου.  Ο διάλογος τελικά κάνει θαύματα.

   Το πιο σημαντικό λοιπόν, σε μια οικογένεια είναι αυτό:να είναι όλοι καλά μεταξύ τους,  να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλο.                          Στυλιανός Ξηρομερίτης ΣΤ2

ΚΑΡΙΤΣΑ

Στον κάμπο στέκει

περήφανο ένα κεφαλοχώρι,

Καρίτσα ονομάζεται

όπως το καταλάβατε.

 

Το όνομά της πήρε αυτή

από μία καρυδίτσα

που υπήρχε χρόνια πολλά

στην όμορφη πλατεϊτσα.

 

Σ’ αυτήν ακριβώς απέναντι

στέκει κι ο Αϊ-Δημήτρης

του χωριού ο πολιούχος,

της εκκλησίας τροπαιούχος

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ

Μαρία Ζαρκανέλα Α΄

Οι κάτοικοί της έχουνε

ξεχωριστή ομορφιά,

είναι λίγο φωνακλάδες

μα με χρυσή καρδιά.

 

Φιλότιμοι, φιλόξενοι

δραστήριοι, κοινωνικοί

έχουν βλάχικη καταγωγή

και περήφανη ψυχή.

 

Όλοι εμείς οι μαθητές

αγαπάμε το χωριό μας

και θά ’ναι για μας

φάρος και οδηγός μας!!

            Τμήμα Δ2

ΦΩΤΟΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ